Παρουσίαση του Προγράμματος Κλινικών Εκπαιδεύσεων 20/21: Περιπτώσεις επείγοντος

«Περιπτώσεις επείγοντος»: διατύπωση που θα μπορούσε να αποδοθεί στον Λακάν όταν αναφέρεται στα υποκείμενα και το ανυπόφορο που τα συνοδεύει. Πλεόνασμα ,  διότι  πρόκειται για ένα ζήτημα   ζωής και θανάτου, το οποίο κατά την άποψή μας αποτελεί βασική προυπόθεση για μια ανάλυση. Είναι γεγονός ότι κάθε αναλυόμενος  αναμένει με αγωνία να δοθεί ένα τέλος στα βάσανα που του προκαλούν τα  συμπτώματά του.

Κατά τον Λακάν  « ο αντικατοπτρισμός της αλήθειας» ή αλλιώς η φαντασίωση του κάθε αναλυόμενου δεν μπορεί να τερματιστεί παρά με την ικανοποίηση που προκύπτει από το τέλος της ανάλυσης.

Ένα γραπτό κείμενο του Φρόυντ, φαίνεται, να προαναγγέλλει τoν ισχυρισμό του Λακάν σύμφωνα με τον οποίο  η ικανοποίηση συμβαδίζει με το τέλος της ανάλυσης. Όντως , ο Φρόυντ μιλάει για το «επείγον» στο Σχεδίασμα για μια επιστημονική ψυχολογία.  Εξ ου και η τάση να μεταφράζουμε έτσι τον όρο Not (ανάγκη) στην έκφραση «το επείγον της ζωής».  Κατά τον Φρόυντ αυτό το επείγον της ζωής «υποχρεώνει το νευρικό  σύστημα να εγκαταλείπει την πρωτογενή τάση προς την αδράνεια» δηλαδή την πρωτογενή διαδικασία κατά την οποία  τα σημαίνοντα συμπλέκονται,  και να  ενεργοποιείται  υποχρεωτικά,  προς όφελος της δευτερογενούς διαδικασίας ή αλλιώς, ξεκινώντας  ακόμα και από «ιδέες ευκαιριακές, προς όφελος της ίδιας της σκέψης  ».

Ο Φρόυντ συνδέει το επείγον με την ικανοποίηση διότι εκείνος ή εκείνη που σπεύδουν να συντρέξουν ένα βρέφος που βρίσκεται σε  απόγνωση , προσφέροντάς του το στήθος ή το μπιμπερόν συμβάλουν στην δημιουργία μιας εμπειρίας της ικανοποίησης, η οποία έχει καθοριστικές συνέπειες για την συγκρότηση του υποκειμένου. Υπό αυτή την έννοια  μπορούμε να ισχυριστούμε, ότι τη συγκεκριμένη διαδικασία την ξαναβρίσκουμε εκ νέου στο αντικείμενο α, στην έλλειψη, αλλά και στην λίμπιντο, καθώς αυτά συνορεύουν με το σεξουαλικό αντικείμενο.  Πρόκειται για την σεξουαλική πραγματικότητα του ασυνειδήτου, την πλέον συνηθισμένη, και η οποία ενδύεται τα χαρακτηριστικά του παρτεναιρ.

Ο εν λόγω αλγόριθμος συμβάλει  στην ανάπτυξη της νόησης και των  διανοητικών επιτελεσμάτων του υποκειμένου καθώς αυτά  υλοποιούνται μέσω της εξαπάτησης του λόγου. Εν προκειμένω είναι ο λόγος που επιτρέπει στο υποκείμενο να σφυρηλατήσει μια προσωπική  γλώσσα της αγάπης ώστε να αναπληρώσει αυτό που έχει μετατραπεί σε επωδό και που ονομάζεται «μη έμφυλη σχέση»