Η ζήλεια και ο φθόνος στην ψυχαναλυτική κλινική

Ποια είναι τα μέσα τα οποία διαθέτει ο κλινικός στην απόπειρά του να αποδεχθεί και να αποκρυπτογραφήσει τον αινιγματικό χαρακτήρα της ψύχωσης χωρίς να καταφύγει στην τυποποιημένη προσέγγιση μίας εκ προοιμίου κατανόησης ή μίας προκατασκευασμένης διάγνωσης και ερμηνείας των ψυχωσικών εκδηλώσεων; Είναι δυνατή μία άλλου είδους αγωγή του ερωτήματος που σχετίζεται με το αδιέξοδο του ψυχωτικού υποκειμένου