Παραλήρημα και γλωσσική δομή

Εφόσον και το παραλήρημα και η φαντασίωση μαρτυρούν και τα δύο μια αποκλίνουσα σχέση με την πραγματικότητα, όπως συμπεραίνει ο Φρόυντ, τότε τι μας επιτρέπει να τα διαχωρίσουμε; Εάν η ψυχική πραγματικότητα είναι εκ φύσεως υποκειμενική, όπως βεβαιώνει ο Λακάν συμφωνώντας με τον πατέρα της ψυχανάλυσης, τι είναι αυτό που διαφοροποιεί το νευρωσικό υποκείμενο από το ψυχωσικό; Για να απαντήσει στο ερώτημα, ο Λακάν εισάγει τις έννοιες του Συμβολικού, του Εικονοφαντασιακού και του Πραγματικού μέσα από τις οποίες επαναπροσδιορίζει την έννοια του ασυνειδήτου σε άμεση συνάρτηση με τη γλώσσα και το σημαίνον. Εξηγεί την ψυχωτική δομή με άξονα την απουσία ενός σημαίνοντος, του Ονόματος του Πατέρα, απουσία η οποία διαταράσσει τη σχέση του ψυχωσικού υποκειμένου με το λόγο, ενώ το παραλήρημα αποτελεί μια απόπειρα αποκατάστασης αυτής της σχέσης.

Αυτή η σχέση του υποκειμένου με το λόγο, η οποία καθορίζει τη διαφοροδιαγνωστική κλινική, θα αποτελέσει το κύριο θέμα αυτού του σεμιναρίου.

Ημερομηνίες: 24 Νοεμβρίου 2023 • 15 Δεκεμβρίου 2023 • 19 Ιανουαρίου 2024 • 8 Μαρτίου 2024 • 12 Απριλίου 2024 • 14 Ιουνίου 2024

Εισηγήτρια: Θώμη Μανωλοπούλου

Βιβλιογραφία:

Freud, S., Κείμενα για την παράνοια και τις ψυχώσεις, Εκδόσεις Principia, 2016.

Freud, S., Πέντε ιστορικά ασθένειας, Ο πρόεδρος Σρέμπερ, Εκδόσεις Επίκουρος, 2014.

Lacan, J., Σεμινάριο ΙΙΙ, Οι ψυχώσεις, Εκδόσεις Ψυχογιός, 2013.

Lacan, J., Περί ενός προκαταρκτικού ερωτήματος σε κάθε πιθανή θεραπευτική αγωγή της ψύχωσης, Εσωτερική Έκδοση της Σχολής Ψυχανάλυσης των Φόρουμ του Λακανικού Πεδίου, 2008.

Lacan, J., Λειτουργία και πεδίο της ομιλίας και της γλώσσας στην ψυχανάλυση, Εκδόσεις Εκκρεμές, 2005.

Cl.rambault, G. De, Οι χρόνιες ψευδαισθητικές ψυχώσεις. Παρουσίαση ασθενούς, (1923), μτφρ. Κ. Τσάμπουρας, στο Σύναψις, τεύχος 46 [2017 – τόμος 13], σσ. 70- 78.