Η διαφορά των φύλων και η λογική του μη-όλου

« Όλοι οι άνθρωποι έχουν φαλλό πλην της γυναίκας”. Η λογική αυτή του “Όλου”, η οποία ταυτόχρονα συνιστά λογική της εξαίρεσης,του μείον (-φ), είναι ικανή να απαντήσει στο θέμα της διαφοράς όσον αφορά τον άνδρα και την γυναίκα ;
Η οποιαδήποτε προσπάθειά μας να περιγράψουμε τα δύο φύλα ως προς την διαφορά τους, μας καθιστά δέσμιους μιας άποψης discontinuum και μιας άποψης continuum. Σύμφωνα με την πρώτη, τα δυο φύλα είναι όχι μόνο ξεχωριστά αλλά αποτελούν δυο διαφορετικές οντότητες (ουσίες) ενώ σύμφωνα με την δεύτερη το πέρασμα από το ένα φύλο στο άλλο γίνεται χωρίς διακοπή.
Αν αποδεχθούμε ότι υπάρχουν δυο φύλα, ποίο είναι το “ένα” και ποίο το “άλλο”; ή ποίο το “Άλλο” του “Άλλου” παραμένοντας όμως το καθένα “ένα” ξεχωριστό; Πώς μπορεί να συνδυαστεί η λογική του “ενός” με το πέρασμα από το “ένα” στο “δύο”, όντας το τελευταίο το “Άλλο” του “πρώτου”; Ποίο το “ίδιον” και ποίο το “έτερον” ιδίως όταν η Ψυχανάλυση καλείται να απαντήσει στα ερωτήματα που της θέτουν οι δύο βασικές συνιστώσες των έμφυλων όντων, η επιθυμία και η απόλαυση;Το καίριο των παραπάνω ερωτημάτων θέτει για το φετινό μας σεμινάριο δύο στόχους:
Αφενός, την καλύτερη και σαφέστερη επεξεργασία τους και αφετέρου, την παρουσίαση της Λακανικής προσέγγισής τους, η οποία έχοντας ως γνώμονα τα πορίσματα της κλασσικής (Αριστοτελικής) αλλά και της τυπικής λογικής, οδηγήθηκε στην διατύπωση τόσο των τύπων της έμφυλης σχέσης, όσο και της περίφημης ρήσης “δεν υπάρχει λογική σχέση μεταξύ των έμφυλων όντων”, η οποία αποτελεί και τον θεμέλιο λίθο της λογικής του Μη- Όλου.
Βιβλιογραφία: 1. Jacques Lacan, « L’ Etourdit», Scilicet 4, Seuil, 1972 2. Jacques Lacan, « La signification du phallus», Ecrits, Seuil, σελ 685 3. Jacques Lacan, « Propos directifs pour un cogrès sur la séxualité féminine», Ecrits, Seuil 4. Jacques Lacan, « Encore», Seuil, 1975 5. Guy le Gauffey, « Le pas-tout de Lacan-consistance logique, consequences cliniques, EPEL 6. Colette Soler, « Ce que Lacan disait des femmes», Ed. Du Champ Lacanien, 2003.