Η γνώση του ψυχαναλυτή

Η επιλογή των μελών της Σχολής των Φόρουμ του Λακανικού πεδίου να επεξεργαστούν για δεύτερη χρονιά, τα σεμινάρια ΧVΙΙ και ΧVΙΙΙ, που φέρουν αντίστοιχα τους τίτλους «Η γνώση του ψυχαναλυτή» και «……είτε χειρότερα», ενισχύει τη συνεργασία τους στο Πεδίο Σχολής και παράλληλα μας φέρνει αντιμέτωπους με το ίδιο το ερώτημα της μετάδοσης της ψυχανάλυσης. Στο πρώτο σεμινάριο συμπεριλαμβάνονται οι διαλέξεις του Λακάν στο παρεκκλήσι της Saint- Anne προς τους ειδικευόμενους ψυχιάτρους, ενώ συναντάμε σ’ αυτό και τα θέματα του σεμιναρίου «…… είτε χειρότερα», το οποίο απευθύνεται σε διαφορετικό κοινό. Οι διαδοχικές ημερομηνίες διεξαγωγής των δυο σεμιναρίων εισάγουν και την κατά ένα τέταρτο εναλλαγή της εκφοράς του κάθε λόγου (κυρίου, πανεπιστημιακού, υστερικής, αναλυτικού), καταργώντας με αυτόν τον τρόπο τον μύθο της αυτονομίας του ψυχαναλυτικού λόγου. Έτσι άλλωστε, αναδεικνύεται και ο ορισμός της ερμηνείας. Ακόμα κι αν πρόκειται για την ερμηνεία ενός λόγου μέσα από έναν άλλο λόγο, γίνεται σαφές ότι ο αναλυτικός λόγος δεν είναι μονήρης. Η ερμηνεία κατά συνέπεια επενεργεί στην ρήση ενός άλλου λόγου επιβεβαιώνοντας το γεγονός ότι η ψυχανάλυση δεν αποτελεί μια μεταγλώσσα η οποία μιλά από μόνη της για την ίδια της την υπόσταση. Μ’ αυτή την έννοια «Η γνώση του αναλυτή» έρχεται να ερμηνεύσει το «……..είτε χειρότερα». Η πρόσφατη έκδοση των σχετικών σεμιναρίων απαλείφει αυτή τη διάσταση, συγχωνεύει και εξαφανίζει τον τίτλο του ενός σεμιναρίου συρρικνώνοντας στους τοίχους του ασύλου, τα τείχη που ορθώνει η ίδια η σχέση μας με τη γλώσσα